نامه اعتراضی سهام داران محصولات فولادی و معدنی به کرباسیان

سهام داران دومین نامه سرگشاده اعتراض گونه خود را تنظیم کردند... سهامداران طی اعتراضی به مسعود کرباسیان گفتند که چرا از حقوق سهامداران دفاع نمی کند؟ و در این میان چه کسی پاسخگوی سود های باد آورده دلالان از جیب سهامداران و تولید کنندگان است؟ سهامداران محصولات فولادی در پی ادامه روند ارزان فروشی محصولات فولادی و معدنی در بازار رسمی کالا، در دومین نامه سرگشاده خود، وزیر اقتصاد و رئیس شورای عالی بورس را مورد خطاب قرار دادند. آن ها در نامه خود از بی اعتنایی اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس جمهور و رئیس ستاد اقتصاد مقاومتی در مورد درخواست رسیدگی به ماجرای قیمت گذاری دستوری محصولات فولادی در بازار رسمی کالا به کرباسیان انتقاد کرده و اعتراض خود را این گونه بیان کردند که: در اوایل مرداد ماه با ارسال نامه ای به معاون اول رئیس جمهور که در سمت رئیس ستاد فرماندهی اقتصاد مقاومتی هم هست اعلام کردیم که در حق سهامدار و تولید کننده محصولات فولادی در بازار رسمی کالا اجحاف می شود و همچنین یادآور آسیب های قیمت گذاری دستوری فولاد نیز، شدیم و از وی درخواست رسیدگی به این موضوع را داشتیم اما تا به این لحظه این مقام مسئول اعتنای خاصی به این موضوع نداشته است. آن ها در حال حاضر مجددا درخواست خود را با آقای کرباسیان رئیس شورای عالی بورس مطرح کرده اند، چرا که وظیفه شورای بورس طبق قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران (۱ آذر ۱۳۸۴)، حمایت از حقوق سرمایه‌گذاران، با هدف سامان‌دهی، حفظ و توسعه بازار شفاف، منصفانه و کارای اوراق بهادار و به منظور نظارت بر حسن اجرای این قانون با ترکیب، وظایف و اختیارات مقرر در آن قانون، می باشد. آن ها همچنین در این نامه به بسته ارزی جدید دولت اشاره کردند و افزودند: دولت طی دو هفته گذشته با ارائه بسته جدید ارزی توسط بانک مرکزی، تورم دلار و سایر ارزها را رسما پذیرفت و این اجازه را به صادرکنندگان داد که ارز حاصل از صادرات خود را با نرخ واقعی که در بازار ثانویه ارز کشف می شود به ریال تبدیل کنند و طی دو هفته گذشته تا کنون دلار آمریکا با قیمت متوسط 9000 تومان بین وارد کننده و صادرکننده معامله شده است. اما سوال اینجاست که وقتی تورم دلار آشکارا توسط دولت پذیرفته می شود و صادرکننده تنها در این نرخ ها حاضر شده دلار خود را به ریال تبدیل کند چطور دولت این اجازه را به خود می دهد که صنعت فولاد را اجبار کند که محصول خود را بر مبنای دلار 4200 تومانی در بازار داخلی عرضه کند!؟ دولت می داند که تورم واقعیتی انکار ناپذیر است که در 7 ماه گذشته اقتصاد کشور با آن مواجه شده و همگام با افزایش نرخ ارز نهاده های تولید هم افزایش پیدا کرده است. از سوی دیگر دستمزد نیروی انسانی بیشتر شده، نرخ های حمل و نقل تغییر پیدا کرده و در حال حاضر عملا تولید کننده در فضای تورمی در حال ادامه تولید محصولات خود است اما اجبار تولید کننده به فروش محصول بدون این که اثرات ناشی از تورم را در نظر بگیرد، جفایی است در حق او و سهامداری که در این شرکت ها به سرمایه گذاری اقدام کرده است. سهامداران در نامه خود به کرباسیان این مسئله را عنوان کرده اند که مگر شما بالاترین مقام تصمیم گیرنده بورس های کالایی شورای بورس نیستید؟، پس به چه دلیل به وزارت صنعت ، معدن و تجارت اجازه چنین دخالت بزرگی داده شده و وزیر صمت و معاون او چندین بخشنامه در رابطه با قیمت گذاری دستوری فولاد در بورس کالا صادر کرده اند!؟ آن ها در ادامه افزودند: متاسفانه وزارت صمت مسئولیت مستقیمی در بازار سرمایه ندارد، اما از اوایل ماه جاری با قیمت گذاری دستوری محصولات فولادی حدود 4000 میلیارد تومان رانت برای دلالان، به دلیل اجبار فولادی ها به ارزان فروشی محصولات در بازار رسمی کالا ایجاد کرده است و از طرف دیگر باعث ناامیدی تولید کننده برای تداوم تولید و همچنین امتناع سرمایه گذاران بازار سهام از ماندگاری در بورس شده است. سهامداران صنعت فولاد همچنین در نامه خود به اظهارات حمایتی مسعود کرباسیان از بازار سرمایه اشاره کرده و نوشتند: شما قول ‌توجه به واقعیت‌های اقتصاد کلان کشور را دادید و گفتید دولت در تلاش است که با مهار روند رشد نقدینگی، سرمایه‌ها را به سمت بازارهای مولد هدایت کند. البته این فقط شما نبودید که مردم را به سرمایه گذاری در بورس دعوت کردید، رئیس جمهور محترم، معاون اول رئیس جمهور و سایر دولتمردان هر یک درباره بورس و اهمیت بورس نیز سخنرانی یا مصاحبه کردند، و کار به جایی رسید که در جلسه سران قوا هم به شکل بی سابقه ای درباره بورس و اهمیت آن صحبت شد. آقای کرباسیان! واقعا این همه دعوت از مردم برای حضور در بورس برای ضرر رساندن به آن ها بود؟ آیا در حال حاضر از وضعیت بازار سهام بعد از قیمت گذاری دستوری فولاد اطلاع دارید؟ یا می دانید دلیل رشد بازار سهام در ماه های خرداد و تیر افزایش نرخ سهام شرکت های فولادی و معدنی بود و بعد از قیمت گذاری دستوری فولاد بازار سهام روزهای خوبی را تجربه نکرده است چون عملا تورم موجود در کشور به این شرکت ها منتقل نشده و آن ها در سایه مداخلات دولتی از تورم عملا عقب مانده اند و مجبور هستند محصولات را با نرخی بسیار ارزان در اختیار دلالان بگذارند؟آیا خبر دارید این روزها در بازار رسمی کالا برای خرید فولاد ، دلالان صف می کشند تا میلگرد 2300 تومانی را قراضه کنند و با قیمت 3400 تومانی بفروشند؟؟راستی این پرسش مهم یادمان رفت،مگر شرکت های فولادی را دولت واگذار نکرده است؟پس چطور به خود اجازه می دهد که در فضای کسب و کار بخش خصوصی دخالت کند؟این حاتم بخشی دولت به دلالان از جیب تولید کننده و سهامدار خرد هیچ توجیهی ندارد! آن ها نامه خود به مسعود کرباسیان را این گونه به پایان رساندند که: آقای کرباسیان! شما به عنوان وزیر اقتصاد و رئیس شورای بورس مسئول مستقیم رسیدگی به این ماجرا هستید. اما واقعا چرا از حقوق سهامداران هیچ دفاعی نمی کنید؟ گرداوری شده توسط آهن اینفو 27 مرداد 97