ahaninfochannel 
ahan_info مذاکرات سرنوشت ساز مسقط و بازار محتاط آهن
به گزارش آهن اینفو؛ دیروز در حالی چهارمین دور مذاکرات غیر مستقیم میان ایران و آمریکا در شهر مسقط عمان آغاز شده که فضای بازارهای اقتصادی، از جمله بازار آهن آلات، تحت تأثیر مستقیم فضای سیاسی و دیپلماتیک منطقه ای، وارد فاز جدیدی از بی ثباتی شده است. این مذاکرات که با یک هفته تأخیر آغاز شده، در شرایطی برگزار می شود که نشانه های افزایش تنش میان تهران و واشنگتن و پیچیدگی بیشتر فضای بین الملل، نگرانی فعالان اقتصادی را دوچندان کرده است.
در این دور از گفت و گوها،
عباس عراقچی به نمایندگی از ایران و استیو ویتکاف به نمایندگی از آمریکا به تبادل
پیام ها خواهند پرداخت، اما بازار آهن آلات ایران از چند روز گذشته وارد حالت
انتظاری و پرنوسان شده است.
دیپلماسی
فشرده پیش از مذاکرات: ایران، عربستان و قطر در یک خط ارتباطی
پیش از آغاز دور چهارم،
عباس عراقچی مسیر دیپلماتیک فعالی را طی کرده و ابتدا به جده رفت تا با فیصل بن
فرحان، وزیر امور خارجه عربستان سعودی دیدار کند. این دیدار در حالی انجام شد که
عربستان آماده می شود تا میزبان رئیس‌جمهور آمریکا باشد و برخی گمانه زنی ها
این دیدار را در پاسخ به پیام پیشین ملک سلمان به ایران می دانند؛ پیامی که چند
هفته قبل توسط خالد بن سلمان، وزیر دفاع عربستان به تهران منتقل شده بود.
پس از عربستان، عراقچی
به دوحه سفر کرد و در نشست گفت و گوی ایرانی-عربی شرکت کرد. وی در حاشیه این نشست
با نخست وزیر و وزیر خارجه قطر، محمد بن عبدالرحمن آل ثانی، درباره تحولات منطقه ای
و مذاکرات ایران و آمریکا گفت و گو داشت. این تحرکات سیاسی نشانه ای از تلاش
ایران برای مدیریت فضای منطقه ای و تأثیر گذاری بر سمت و سوی مذاکرات تلقی می شود.
موضع گیری
شفاف ایران در برابر خواسته آمریکا
در شرایطی که برخی منابع
غربی از درخواست ایالات متحده برای توقف کامل فعالیت‌های غنی سازی در ایران خبر
داده اند، عراقچی به صراحت اعلام کرده که ایران از حقوق هسته ای خود عقب نشینی
نخواهد کرد. این موضع گیری قاطعانه، نشان دهنده این است که مذاکرات مسقط نیز
همانند دوره های قبلی، مسیر ساده ای نخواهد داشت و احتمال تشدید فضای عدم قطعیت
وجود دارد.
واکنش بازار
ارز؛ جهش کم‌سابقه دلار و یورو
بازار ارز ایران نیز در
واکنش به این تحولات، روندی صعودی و بی ثبات را تجربه کرده است. دلار آزاد در
بازار تهران تا بعدازظهر روز شنبه ۲۰
اردیبهشت به ۸۲٬۷۰۰ تومان رسید و یورو نیز به ۹۳٬۳۵۰ تومان نزدیک شد. این سطوح قیمتی، بیشترین میزان در ماه های اخیر
بوده و به وضوح بازتابی از جو روانی حاکم بر بازار است؛ جوی که سرمایه گذاران را
به سمت دارایی های امن تر مثل طلا و سکه سوق داده است.
بازار آهن آلات
در حالت انتظار؛ افت قیمت میلگرد و تیرآهن
بازار آهن نیز طی هفته
گذشته با نوسانات عجیبی مواجه شد. در برخی مبادی فروش، قیمت میلگرد با کاهش ۱۰۰ تا ۵۰۰ تومانی مواجه شد، در حالی که بعضی از
کارخانجات ترجیح دادند نرخ ها را ثابت نگه دارند. این رفتار ناهمگن، نشانه ای از
عدم قطعیت شدید در میان تولید کنندگان و فروشندگان است.
به دنبال آن قیمت تیرآهن
نیز کاهش ۱۰ تا ۱۰۰ هزار تومانی را تجربه کرد. تحلیل گران
آهن اینفو معتقدند که این کاهش قیمت ها نه تنها به‌دلایل فنی و بنیادی نیست،
بلکه بیشتر از جو روانی مذاکرات، سیگنال می گیرد. در واقع، در این مقطع، اخبار
سیاسی بیشتر از شاخص های واقعی عرضه و تقاضا بر بازار اثرگذار هستند.
چالش های
بزرگ صنعت فولاد؛ از خاموشی تا واسطه گری صادراتی
با این وجود در کنار
نوسانات ناشی از فضای سیاسی، صنعت فولاد کشور با مشکلات ساختاری جدی نیز رو به رو
می باشد. بر اساس گزارش انجمن تولید کنندگان فولاد، قطعی برق از فروردین ماه
امسال آغاز شده و طبق پیش بینی ها، در تابستان بسیاری از کارخانه ها با تنها ۱۰ درصد ظرفیت کار خواهند کرد. این
موضوع هم تولید داخلی را دچار مشکل کرده و هم صادرات را تحت تأثیر قرار داده است.
به گفته منابع رسمی،
صادرات زنجیره فولاد کشور با افتی معادل ۱۳ درصد رو
به رو شده که ارزش آن حدود یک میلیارد دلار برآورد می شود. علاوه بر این، واسطه گری
در صادرات و استفاده از کشورهای ثالث به عنوان مسیر غیررسمی صادرات، موجب کاهش
شفافیت و افت اثربخشی در توسعه بازارهای خارجی شده است.
آینده ای
نامعلوم؛ لزوم سیاست گذاری هوشمند و منسجم
در شرایطی که چندین متغیر داخلی و خارجی هم زمان بر بازار فولاد و آهن‌آلات ایران فشار وارد می کنند، اهمیت تصمیم گیری های دقیق و مدیریت یکپارچه بیش از همیشه احساس می شود. در واقع مذاکرات در مسقط می تواند تأثیراتی سرنوشت ساز بر آینده اقتصادی ایران، نرخ ارز، روند صادرات و قیمت گذاری در زنجیره فولاد داشته باشد. حال از نگاه آهن اینفو، بازگشت ثبات به بازار آهن آلات با سه عامل کلیدی تنش زدایی در روابط بین الملل، بازنگری در زیرساخت های انرژی و شفاف سازی و تسهیل صادرات امکان پذیر خواهد شد.